Το εκκλησάκι της Αγίας Φωτεινής αποτελεί το μοναδικό υλικό κατάλοιπο ενός από τους μεγαλύτερους προσφυγικούς συνοικισμούς της Θεσσαλονίκης. Ο λησμονημένος σήμερα συνοικισμός προσέλαβε την ονομασία του από το εν λόγω κτίσμα το οποίο ανήγειραν πρόσφυγες της Σμύρνης σε ανάμνηση του δικού τους μητροπολιτικού ναού. Αντιστοίχως και ο μητροπολιτικός ναός στη Νέα Ιωνία Αττικής είναι αφιερωμένος στην Αγία Φωτεινή. Πάντως, το ναΰδριο της Θεσσαλονίκης, μαζί με αυτό της Αγίας Ανυσίας, διατηρείται μέχρι και σήμερα στη διασταύρωση των οδών Γ΄ Σεπτεμβρίου και Γρηγορίου Λαμπράκη, πλησίον του Παλαί ντε Σπορ. Φυσικά, το εκκλησάκι δεν μπορούσε να καλύψει τις λατρευτικές ανάγκες των κατοίκων, πολλοί εκ των οποίων εκκλησιάζονταν στο Άγιο Υπάτιο (σημ. Παναγία Δεξιά). Κοντά στο αγίασμα της Αγίας Φωτεινής λειτουργούσε το καφενείο «Πλάτανος» που συγκέντρωνε καθημερινά πολλούς θαμώνες. Αυτό συνέβαινε γιατί το εκκλησάκι βρισκόταν ακριβώς επάνω στον κύριο οδικό άξονα της συνοικίας, την οδό Νοσοκομείων, ο οποίος οδηγούσε από την Εγνατία προς το Στρατιωτικό και Ιταλικό Νοσοκομείο (σημερινό Ειδικών Παθήσεων επί της Γ. Λαμπράκη). Η οδός Νοσοκομείων, λοιπόν, έσφυζε από ζωή χάρη στα διάφορα ουζάδικα, τα οποία μάλιστα διέθεταν γραμμόφωνα και φως ασετυλίνης.